Τί νὰ ποῦμε ἐμεῖς οἱ πολύθεοι. Εὐτυχῶς ἔρχεται καὶ κάποιος ἀφυπνισμένος ἄθεος νὰ μᾶς ἐνημερώσῃ, ὅτι ὅ Ἥλιος δὲν εἶναι ἅρμα, τὸ ὁποῖο κατὰ τὴν γνώμην τους πάντοτε θ' ὁδηγεῖ ὁ θεὸς Ἀπόλλων. Δὲν μᾶς ἐνημερώνει ὅμως περισσότερο νὰ μᾶς πῇ ὅτι ἡ Γῆ δὲν εἶναι μία τεράστια γυναῖκα, ὁ Οὐρανὸς ἕνας εὐνοῦχος, οἱ ποταμοὶ κάποιοι κερατάδες. Νὰ μᾶς σταματήσῃ ἀπὸ τὴν ὑλοτομία, ἔχουμε βαρεθεῖ νὰ κόβουμε δένδρα καὶ νὰ μὴν βρίσκουμε γυναῖκες μέσα. Ἴσως πάλι τοὺς βολεύουν τὰ καυσόξυλα. Νὰ σταματήσουμε νὰ κατηγοροῦμε τὸν Ὅμηρον ὡς φυγόπονο, νὰ θέλῃ συνεχῶς ἡ Μοῦσα Καλλιόπη νὰ ᾄσεται τὴν μῆνιν τοῦ Ἀχιλλέως καὶ νὰ ἐνισπήσει τὸν Ὀδυσσέα καὶ αὐτὸς νὰ κάθεται καὶ νὰ ἀκούῃ μόνον. Δὲν ὑπῆρχε καὶ ἡ φραπεδιὰ τότε. Νὰ σταματήσουμε νὰ σκεπτόμαστε ὅτι ἐπαφρόδιτος σημαίνει ὅτι τὸν παίρνει ἀγκαλιὰ ἡ θεὰ Ἀφροδίτη. Νὰ μὴν στεναχωριόμαστε ὅταν κοιτάζοντες ἔξω ἀπὸ τὸ ἀεροπλάνο δὲν ἔρχεται ὁ θεὸς Ζεὺς νὰ τοῦ ὑποβάλλουμε τὰ σέβη μας καὶ τὸ ἴδιο μὲ τὸν θεὸν Ποσειδῶνα. Νὰ σταματήσουμε νὰ κατηγοροῦμε τὴν θεὰ Ἀθηνᾶ, ὅταν δὲν μᾶς πιὰνει ἀπὸ τὸν γιακὰ πρὶν κάνουμε μία ἀνοησία καὶ νὰ ζηλεύουμε τὸν Ἀχιλλέα. Γι'αὐτὸ καὶ εἶχαν τότε μακρυὰ μαλλιὰ νὰ τοὺς πιάνει ἀπὸ ἐκεῖ, γιατί ἀπὸ τὰ ἱμάτια μόνο θὰ τοὺς ἔγδυνε.
Οἱ χριστιανοὶ εἶναι καλύτεροι, ἀλλὰ τὰ λένε πολλὰ καὶ δὲν βγάζουμε ἄκρη. Εἶναι οἱ Σατανάδες καὶ οἱ Σιωνιστὲς οἱ φορῆς τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ μετὰ ἔχουμε τοὺς Μασώνους ἢ τοὺς Μποσελβίκους; Ὁ Στάλιν στὸν Β' Παγκόσμιο, γιατί συνεργάσθηκε μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ῥωσσικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὄχι μὲ Ῥώσσους Ἐθνικούς; Γιατί οἱ Ἕλληνες Κομμουνιστὲς εἶναι καὶ φανατικοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ ὄχι κάτι Σατανοσιωνιστομασωνομπολσεβικικὸ ἢ Σατανοσιωνιστομπολσεβομασωνικό; Ἔχουμε καὶ τὸν Λιακόπουλο μὲ τὰ ὅλα τὰ εἴδη τὰ ὁποῖα ζοῦν ἀναμεσά μας καὶ ἀναρωτιέμαι πῶς χωρᾶμε σ'ἕναν πλανήτη μόνον.
Ἀφυπνισμένοι εἶναι καὶ οἱ διάφοροι γνωρίζοντες ὅτι πάντα σὲ μία ὁμάδα εἴκοσι με τριάντα ἀτόμων στὴν Παλαιολιθικὴ ἐποχή, ὑπῆρχαν δύο-τρεῖς πονηροί, ὁ ἕνας ἔκανε τὸν ἀρχηγό, ὁ ἄλλος τὸν σαμάνο, ὁ τρίτος τὸν βοηθὸ καὶ ἔπαιρναν ἐπιπλέον μερίδες. Πῶς γίνεται κάποιοι νὰ τὰ βλέπουν ὅλα θεϊκὰ καὶ μία μικρὴ μειοψηφία δύο-τριῶν νὰ εἶναι κυνικοὶ καὶ ἄθεοι, λὲς καὶ εἶχαν διαβάσει Ντώκινς, δὲν τὸ ἐξηγοῦν.
Οἱ χριστιανοὶ εἶναι καλύτεροι, ἀλλὰ τὰ λένε πολλὰ καὶ δὲν βγάζουμε ἄκρη. Εἶναι οἱ Σατανάδες καὶ οἱ Σιωνιστὲς οἱ φορῆς τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ μετὰ ἔχουμε τοὺς Μασώνους ἢ τοὺς Μποσελβίκους; Ὁ Στάλιν στὸν Β' Παγκόσμιο, γιατί συνεργάσθηκε μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ῥωσσικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ὄχι μὲ Ῥώσσους Ἐθνικούς; Γιατί οἱ Ἕλληνες Κομμουνιστὲς εἶναι καὶ φανατικοὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ ὄχι κάτι Σατανοσιωνιστομασωνομπολσεβικικὸ ἢ Σατανοσιωνιστομπολσεβομασωνικό; Ἔχουμε καὶ τὸν Λιακόπουλο μὲ τὰ ὅλα τὰ εἴδη τὰ ὁποῖα ζοῦν ἀναμεσά μας καὶ ἀναρωτιέμαι πῶς χωρᾶμε σ'ἕναν πλανήτη μόνον.
Ἀφυπνισμένοι εἶναι καὶ οἱ διάφοροι γνωρίζοντες ὅτι πάντα σὲ μία ὁμάδα εἴκοσι με τριάντα ἀτόμων στὴν Παλαιολιθικὴ ἐποχή, ὑπῆρχαν δύο-τρεῖς πονηροί, ὁ ἕνας ἔκανε τὸν ἀρχηγό, ὁ ἄλλος τὸν σαμάνο, ὁ τρίτος τὸν βοηθὸ καὶ ἔπαιρναν ἐπιπλέον μερίδες. Πῶς γίνεται κάποιοι νὰ τὰ βλέπουν ὅλα θεϊκὰ καὶ μία μικρὴ μειοψηφία δύο-τριῶν νὰ εἶναι κυνικοὶ καὶ ἄθεοι, λὲς καὶ εἶχαν διαβάσει Ντώκινς, δὲν τὸ ἐξηγοῦν.
