Κοσμοπολιτικαὶ καὶ Παραδοσιακαὶ θρησκεῖαι!

Εἶναι ἀπὸ τὴν σελίδα 15 τοῦ βιβλίου, στὸ ὁποῖο παραπέμπει ἡ πηγή.

Πηγή

Κοσμοπολίτης είναι το άτομο που αυτοδιαφημίζεται ως πολίτης του κόσμου, χωρίς πατρίδα, χωρίς κοινωνική σχέση ή ενδιαφέρον, χωρίς να αισθάνεται ότι ανήκει σε κάποια ιδιαίτερη εθνική ομάδα, χωρίς κοινωνική συνοχή και πολιτισμό. Πολλάκις επαίρεται και καυχάται δι’ όλα αυτά! Έτσι λοιπόν Κοσμοπολιτική είναι η θρησκεία η οποία συνελήφθη και φτιάχτηκε ως νέα ιδέα ή αίρεση άλλης θρησκείας από ολίγα άτομα του κοσμοπολιτικού περιθωρίου τα οποία έπαιξαν συγκεκριμένους ρόλους στην τεχνητή δημιουργία της και η οποία ξεκινώντας από ολίγα καθορισμένα γεωγραφικά σημεία τελικά επανδρώθηκε, αναπτύχθηκε και ουσιαστικά έλαβε την τελική μορφή της σε γκέτη μεγαλουπόλεων, εν μέσω κοσμοπολιτικών ατόμων και ατόμων που βαρέθηκαν ή εμίσησαν την πολιτισμική τους υπόσταση και εν μέσω αντιφατικών και νοσηρών καταστάσεων. Μια τέτοια θρησκεία υποφέρουσα από πλέγμα κατωτερότητος και άκρατον ρατσισμό θέτει ως σκοπόν της την απανταχού εξάπλωσή της, την υποδούλωση ολοκλήρου τους κράτους ή αυτοκρατορίας εντός του οποίου ευρίσκεται υπό την κυριαρχία της και την διά παντός μέσου επιβολή της δικής της άκαμπτης, ανεξέλικτης και καταστροφικής υποκουλτούρας. Διά τούτο όχι μόνο δεν διστάζει να καταστρέψει τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό μαζί με όλα τα καλά και χρήσιμα επιτεύγματά του αλλά και το επιδιώκει μετά μανίας. Αλλιώς, ως στατική και απόλυτα δογματική θρησκεία δεν έχει καμιά προοπτική για αναδημιουργία και διαιώνιση. Την ενδιαφέρει το ανεπιβεβαίωτο μέλλον αναλώνεται με αυτό και διά τούτο συνεχώς προφητεύει. Μεταξύ των μέσων που χρησιμοποιεί προς επίτευξη των σκοπών της είναι το δόγμα, ο φόβος, το ψεύδος, ο παραλογισμός και η βία. Εν αντιθέσει, η παραδοσιακή θρησκεία δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε στην ελεύθερη ύπαιθρο κατ’ ευθείαν και αυθόρμητα από τον ψυχισμό, την αντίληψη ηθικής και αισθητικής των ατόμων μιας ομάδας υπό την επίδραση της γενικής φυσικής νομοτέλειας, του εκεί περιβάλλοντος, της εκεί υπάρχουσας ιδιαίτερης φυσικής καταστάσεως, των εκεί αναγκών και των συνθηκών εργασίας. Αυτή πέραν του ορατού και του απωτέρου μέλλοντος αντιμετωπίζει άμεσα το παρόν, όπισθεν του οποίου υπάρχει ο άχρονος μύθος ο οποίος στα αρχικά στάδια μεταφέρει την συσσωρευόμενη γνώση και αντίληψη με διάφορες εικόνες, παρομοιώσεις, μεταφορές, και διδακτικές αφηγήσεις, χωρίς να αποκλείει τις συν τω χρόνω επιστημονικές ανακαλύψεις και διατυπώσεις τις οποίες μάλιστα και καλωσορίζει. Πρόκειται για φυσική θρησκεία ή καλλίτερα κοσμοθέαση και όχι για ξαφνική δημιουργία επειδή έτσι το θέλησε ξαφνικά κάποιος εξωσυμπαντικός και αποκαλυπτικός θεός. Οι θεοί της είναι ενδοσυμπαντικοί, δημιουργήματα του σύμπαντος, και εκπροσωπούν ή προσωποποιούν τις φυσικές οντότητες, ιδιότητες και δυνάμεις οι οποίες τελούν κάτω από τον φυσικό νόμο της συνεχούς εξελικτικής βελτιώσεως. Ως δυναμική θρησκεία εκτός του ότι δημιουργεί πολυποίκιλες μορφές και προωθεί την ανάπτυξη πολιτισμού, έχει την ιδιότητα να αναπλάσεται και να εξελίσσεται κάτω από τις συνεχείς προόδους της συνειδήσεως, της γνώσεως και του πολιτισμού. Δεν θέτει ως σκοπό της την μοναδική επικράτησή της και την απόλυτη δογματικότητά της, πράγματα που ουδέποτε την απασχολούν.