Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Μεσαιωνιστὲς ἀναρχικοὶ καὶ κομμουνιστές

Στὸ 39:15 ἔχουμε τὶς ἀνοησίες δύο ἀκραίως ὑποτίθεται προοδευτικῶν, οἱ ὁποῖοι δείχνουν, γιατί μένουμε πεισματικὰ στὸν θεοκρατικὸ Μεσαίωνα. Μιλᾷ ὁ ἕνας γιὰ λαϊκὸ πολιτισμό, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει σχέσιν μὲ Ἐκκλησίες καὶ στὴν ἴδια πρότασιν μιλᾷ γιὰ παπάδες. Οἱ παπάδες τί εἶναι; Γιὰ νὰ κερδηθῇ, λέει, ὁ "δεξιός", δηλαδὴ οἱ δεξιοὶ εἶναι οἱ φορῆς τοῦ λαϊκοῦ πολιτισμοῦ; Λαϊκὸς ἢ ἐθνικὸς πολιτισμὸς ἦταν στὴν Ἑλλάδα ἕνας ὁ ἑλληνικός. Ὁ χριστιανικὸς ἦταν μία ἀποτυχημένη προσπάθεια τοῦ Κωνσταντίνου τοῦ Α΄ τοῦ Υἱοκτόνου νὰ δημιουργήσῃ νέα ὁμοιογενῆ ἐθνότητα. Ὁ Ἀρκάδιος ἔστειλε τὸν Ἀλάριχο νὰ σφάξῃ τοὺς Ἑλλαδῖτες, οἱ ὁποῖοι δὲν προσχωροῦσαν στὸν Χριστιανισμό. Οἱ ἄλλοι Ἕλληνες στὴν ὑπόλοιπη αὐτοκρατορία ἄνηκαν στὶς ἐκλεκτὲς τάξεις, ἴσως νὰ μὴν τοὺς βλέπει σὰν λαό, ἀλλὰ ἐκεῖ ποὺ ἦταν σφαγιάστηκε. Ὁ Ἰουστινιανὸς ὑφάρπασε τοὺς ναοὺς καὶ τὰ ἱερὰ καὶ ἔβαλε "ἁγίους" στὴν θέσιν τῶν θεῶν, γιατί οἱ Ἕλληνες παρέμεναν τέτοιοι καὶ δὲν ἐκχριστιανίζονταν. Ὁ παπὰς δὲν ἔγινε ἀποδεκτὸς ἀπὸ τὸν λαό. Τὸ μαρτυροῦν τὰ λεγόμενα τοῦ λαοῦ γιὰ τοὺς παπάδες.  Ὅποιος δὲν ὑποτασσόταν στὴν Ἐκκλησία, ἔνιωθε τὸ μαχαίρι τοῦ βυζαντινοῦ, τοῦ ὀθωμανοῦ, τοῦ χωροφύλακα.
Ὁ ἄλλος ἔξυπνος θέλει οἱ Ἕλληνες νὰ χρυσοπληρώνουν τὴν Ἐκκλησία μὲ γάμους, ὀνοματοδοσίες καὶ κηδεῖες, ἐν μέσῳ κρίσεως. Ἡ ὁποία δὲν πληρώνει τὰ 800 ἐκατομμύρια ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ πληρώνῃ φόρο καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ πολλαπλασιάζεται κιόλας, ὅπως καὶ στοὺς ἄλλους φορολογουμένους; Οἱ γονῆς του καὶ οἱ θεῖοί του, λέει, λὲς καὶ εἶχαν ἄλλη ἐπιλογὴ δηλαδή. Ὑπῆρχε δυνατότητα τελέσεως τῶν πολιτικῶν ἀντιστοίχων τελετῶν; Τί λαϊκὸς πολιτισμός; Πόσοι παράτησαν τὸ θέατρο αὐτό, ὅταν εἰσήλθαμε στὴν τότε ΕΟΚ; Τὸ 70% φοβᾶται τὸ 30%, ἐπειδὴ τὸ δεύτερο κατέχει ὅλες τὶς θέσεις.